“Kırmızı olmaktan ne de mutluyum! İçim yanıyor; kuvvetliyim; fark edildiğimi biliyorum; bana karşı koyamadığınızı da...
Saklanmam, benim için incelik zayıflık yada güçsüzlükle değil, kararlılık ve iradeyle gerçekleşir ancak. Kendimi ortaya koyarım. Başka renklerden gölgelerden, kalabalıktan ve yalnızlıktan korkmam. Ne de güzeldir bir yüzeyi kendi muzaffer ateşimle doldurmak. ...
Bunu idrar eder etmez O’na yakın olduğumu korku ve mutlulukla sezdim. Hiçbir şeyle karşılaştırılmayacak bir kırmızı rengin varlığını o sırada huşu içinde hissettim. ...
Her yeri kaplayan ve içinde alemin tüm görüntülerinin oynaştığı öylesine harika ve güzel bir kırmızıydı ki bu yaklaşan, onun bir parçası olmak ve O’na bu kadar yakın olduğumu düşünmek gözlerimdeki yaşları hızlandırdı.”
Orhan Pamuk “Benim Adım Kırmızı”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder