13 Ekim 2009 Salı

Kutu kutu pense, hazinem gelse...


Geçenlerde Konya'ya anneannemlerde çantalarım için eski, artık kullanılmayan ama manevi değeri olan düğme, kumaş vb. ararken aklıma eski düğme kutusu geldi.
"-Anneanne hani eski, metal bi düğme kutusu vardı. O hala duruyor mu?" dedim. Anneannem biraz düşününce kutuyu hatırladı.
"-Aaa dur bakıyım onu şurada bir yere koymuştum. Hatta geçen gün elime geçti. Atsam mı acaba diye düşündüm" dedi. Biraz sonra elinde küçük siyah bir poşetle geldi. Hışır hışır siyah poşeti açınca içinden çocukluğumda en büyük hazinem olan düğme kutusu çıktı ortaya. Ablam, teyzem ve anneannemle birlikte kutuyu döküp renk renk düğmelere baktık.

O kadar özlemişim ki onu görünce birden eskiye gitti aklım. Anneannemlerdeki en sevdiğim ve yeni oyuncaklarda gelse asla vazgeçmediğim oyuncağımdı o. Sanki eskiden daha büyük ve daha doluydu. İçinde çeşit çeşit rengarenk düğmeler vardı hep. Ben o düğmeleri bazen renklerine bazen büyüklüklerine göre ayırır, bazen hayali yemekler yapardım. Tepeleme dolu olan düğmeler zaman içinde kardeşim, kuzenlerim ve yeğenlerimin oyunlarına katıldığından oldukça azalmıştı. Herşeye rağmen sağlam kalabilenlerden bazılarını hatırladım. Annemin teyzemin eski paltolarının ve elbiselerinin düğmeleri vardı bolca. Hepsi benden daha yaşlıydı. Aslında bu eski Vaseline kutusu anneannem evlendiğinde büyükbabamın annesi (biz ona hacıanne derdik) tarafından kullanılıyormuş. Kaba bir hesapla kutu 60 yıldan fazla bir süredir ailenin 4 kuşağının elinden geçmiş demekki. Aldım kutuyu Ankara'ya evime getirdim. Bakalım kutu daha kaç nesili görecek. Kimbilir belki benim ve kardeşimin çocukları da onunla oynarlar...

2 yorum:

ceyt dedi ki...

canım yaa ben de şimdi geçmişe döndüm.hepimizin evinde vardır dimi böyle bir düğme kutusu.benim de annemin babannemden kalma bunun benzeri bir düğme kutusu vardı.geçenlerde istanbula anneme gittiğimde elim değdi bu kutuya.biraz oğlumla oynadık düğmeleri karıştırdık.almak hiç aklıma gelmemişti.bir dahaki gidişimde bende alıp getireyim en iyisi.
kocaman sevgiler...

sena dedi ki...

Her evde mutlaka buna benzer hatıralar vardır değil mi? Hele yıllar sonra onları bulmak çok keyifli oluyor:)
Sevgiler:P